W naszym przedszkolu zajęcia oparte są na poznawaniu odpowiednich pór roku: inne piosenki śpiewamy latem, jesienią, zimą i wiosną. Zwykle jest to opowieść, np. o wycieczce do parku, o spotkaniu z wiewiórką, o lepieniu bałwana, czy spotkaniu z bocianem i żabą. Podczas zajęć muzycznych słuchania i śpiewania piosenek nasze dzieci doświadczają dotykiem, wzrokiem i węchem wybrane symptomy pór roku: liście, kasztany, śnieg, kwiaty, trawę itd. Piosenki są krótkie, rytmiczne. Dzieci nie tylko słuchają muzyki, ale też sami ją tworzą grając na różnych instrumentach jak tamburyny, grzechotki i bębenki w sposób głośny, cichy, szybki i wolny. W trakcie zajęć dziecko jest wdrażane do postrzegania dźwięków i kojarzenia ich z ruchem, zajęcia kształtują koordynacje ruchowo-słuchową, poczucie rytmu, świadomość muzyczną, spostrzegawczość, szybkość orientacji. Przy śpiewanych piosenkach dziecko ćwiczy motorykę małą i dużą rytmicznie maszerując nóżkami, klaszcząc rękoma, uderzając rączkami o podłogę itp. Przygotowujemy także program muzyczny na różne uroczystości, jak Dzień Wiosny, „Przyszła do nas Pani Jesień”, Dzień Mamy. Organizujemy balik karnawałowy. Muzykowanie należy do najbardziej ulubionych zajęć w naszym przedszkolu!
Opracowała: Joanna Pachutko
|
W naszej pracy z dzieckiem stosujemy elementy metody analizy behawioralnej, polegającej na zauważeniu relacji pomiędzy zachowaniem a czynnikami społecznymi. Warunkuje to zrozumienie istoty samego zachowania.
Główne cele terapii behawioralnej;
1. Rozwijanie zachowań deficytowych (zachowania, których dziecko nie przejawia a powinno w danym wieku). Zadaniem terapeuty behawioralnego jest kształtowanie u dziecka jak największej liczby zachowań adaptacyjnych, które pomogą rozwinąć samodzielność i umożliwiają dziecku efektywne funkcjonowanie w środowisku.
2. Redukowanie zachowań niepożądanych. Praca nad eliminowaniem zachowań niepożądanych jest bardzo ważnym aspektem w terapii, gdyż umożliwia osiągnięcie gotowości do podjęcia nauki.
3. Generalizowanie i utrzymanie efektów w czasie. Problem przeniesienia nowo nabytych umiejętności w środowisko naturalne. Odpowiednie zachowanie jest wówczas zgeneralizowane jeśli jest trwałe i pojawia się w różnych środowiskach i w obecności różnych osób. W naszym ośrodku z dzieckiem pracuje kilku terapeutów, wówczas zadania realizowane przez dzieci są wykonywane przy innych osobach i miejscach. Ważne jest też, aby w terapii brali udział również rodzice, lub opiekunowie, którzy mogą rozszerzyć środowisko terapeutyczne na miejsca najbardziej funkcjonalne dla dziecka, czyli w domu w sklepie, na spacerze.
Terapia behawioralna kieruje się też zasadami;
1. Zasada małych kroków. Każdą czynność, którą chcemy nauczyć dziecko, rozpisujemy na małe „kroki”, jasne i zrozumiałe dla dziecka.
2. Od jednego kroku do drugiego przechodzi się gdy dziecko opanuje pierwszy.
3. Zasada stopniowania trudności. Pracę rozpoczynamy od ćwiczeń łatwych
i konkretnych. Następnie przechodzimy do zadań trudniejszych.
4. Zasada wzmocnienia pożądanych zachowań. Aby dziecko mogło zrozumieć, że dane zachowanie jest pożądane, musi zostać ono wzmocnione. Na początek są to wzmocnienia biologiczne; pożywienie, napoje,(rodzice muszą wyrazić zgodę) ulubione zabawki, książki. Nagrody biologiczne łączy się ze społecznymi, czyli wszelkiego rodzaju aprobaty typu; pochwały, oklaski, itp. Następnie odchodzi się od nagród biologicznych, a wprowadza się gospodarkę żetonową (żabki, słoneczka..)
Opracowała Marta Cieślukowska
Plany dnia / struktury dnia.
Dla osób z autyzmem niezaplanowany dzień bywa poważnym problemem, który może być przyczyną niepożądanych zachowań. Zbudowanie struktury dnia ułatwia ich funkcjonowanie w najbliższym otoczeniu. Pełnią istotną rolę w rozwoju samodzielności dziecka, gdyż umożliwiają uniezależnienie się od innych osób.
Na początku plan jest układany przez terapeutę dla każdego dziecka osobno i jest umieszczany na ścianie w zasięgu wzroku i ręki dziecka. Nasi uczniowie mają na planach PCS, piktogramy, zdjęcia oraz konkretne przedmioty oznaczające różne aktywności, które będą wykonywane. Aktywności powinny przeplatać się
z zabawami, które lubi dziecko, jak i z obowiązkami tj; nakrywanie do stołu itp. Struktury dnia są zindywidualizowane i dostosowane do potrzeb i możliwości dziecka. W naszych działaniach dążymy do tego, aby w przyszłości nasi uczniowie mogli sami zaplanować sobie dzień, a przynajmniej dokonywać wyboru aktywności. Możliwe jest też umieszczenie planu dnia w segregatorze, a dla dzieci czytających wprowadzenie napisów.
Opracowała: Marta Cieślukowska
„Muzyka - to początek i koniec wszelkiej mowy.”
Ryszard Wagner
Logorytmika
Logorytmika polega na połączeniu terapii logopedycznej z rytmiką, aby oddziaływać na sferę słuchową, słuchowo-ruchową i ruchową osoby, którą się leczy bądź rehabilituje.
Głównym celem jest korygowanie wad mowy i zaburzeń słuchu, a przy tym uwrażliwienie na cechy wspólne muzyki i mowy, takie jak: rytm, melodia, tempo, dynamika i barwa dźwięku.
Zajęcia logorytmiczne:
- rozwijają umiejętność sprawnego wykonywania makro- i mikro- ruchów,
- pomagają w orientowaniu się w schemacie własnego ciała i w przestrzeni,
- sprzyjają poprawie koncentracji uwagi,
- stymulują myślenie i mowę,
- sprzyjają rozwojowi sprawności aparatu mowy,
- rozwijają zdolność rozpoznawania i różnicowania dźwięków z efektami akustycznymi,
- uczą zdyscyplinowania i umiejętności pracy w grupie.
Podstawową działalnością na zajęciach jest zabawa. Wtedy, w sposób naturalny, dzieci uczą się i rozwijają.
Zajęcia logorytmiczne mają formę pracy zarówno zbiorowej, jak i indywidualnej,
w zależności od potrzeb. Zwracamy uwagę na możliwości i zainteresowania każdego dziecka.
Rodzaje ćwiczeń, które zawsze występują na zajęciach logorytmicznych:
- ćwiczenia oddechowe,
- ćwiczenia głosowe (wywoływanie, doskonalenie i utrwalanie głosek),
- ćwiczenia usprawniające narządy artykulacyjne,
- ćwiczenia usprawniające dużą i małą motorykę,
- ćwiczenia słuchowe,
- ćwiczenia koordynacji wzrokowo - ruchowej,
- śpiew i ruch przy muzyce,
- odtwarzanie i tworzenie muzyki,
- gra na instrumentach perkusyjnych.
Zajęcia logorytmiczne prowadzone są w grupie przedszkolnej dzieci z Zespołem Downa od trzech lat, raz w tygodniu.
Kilkuletnie doświadczenie mówi nam, że wzajemne wzmacnianie doświadczeń muzyczno - rytmicznych z językowymi, czyli integracja tych dwóch elementów, rozwija analizator słuchowy i utrwala prawidłowe wzorce artykulacyjne, co w efekcie stymuluje rozwój werbalny dzieci.
Opracowały:
Marzena Achramowicz
Ewa Bagan
Arteterapia, czyli terapia przez sztukę daje naszym dzieciom możliwość wyrażania siebie i spotkania z drugą osobą poprzez dotyk, ruch, taniec. Zajęcia wzmacniają wiarę we własne siły, kształtują wrażliwość dziecka oraz umiejętność wyrażania uczuć i ekspresji. Arteterapia pełni trzy podstawowe funkcje:
• rekreacyjna – to tworzenie odpowiednich warunków wypoczynku w celu nabrania sił do przezwyciężenia problemów
• edukacyjna – dostarczanie wiadomości niezbędnych do reinterpretacji sensu i celu życia
• korekcyjna – przekształcanie szkodliwych mechanizmów w wartościowe
TEMATYKA ZAJĘĆ oparta jest na działaniach w zakresie świata barw (mandale, barwy podstawowe , pochodne , zimne, ciepłe), finger painting (malowanie palcami), prace na papierze (rysowanie według szablonu, planowanie płaszczyzny, łączenie różnych materiałów), prace z masy solnej, prace z surowców ekologicznych, origamii (sztuka składania papieru), collage (łączenie materiałów na płaszczyźnie,w motywach roślinnych, postać ludzka, pejzaż, proste formy).
W pracy z naszymi dziećmi w przedszkolu, wszystkie te aspekty arteterapii mają ogromne znaczenie. Nie sposób niedoceniać też jej walorów relaksacyjnych, odprężających i stymulujących, które rozbudzają korzystne emocje i pozytywnie wpływają na samopoczucie.
Opracowała: Joanna Pachutko
|
|
